Amersfoort

Deze week sprak de gemeenteraad over de Tussenbalans. Het college wil, bovenop de eerdere bezuinigingen van € 20 miljoen nog eens € 9 miljoen extra bezuinigen, maar wel vasthouden aan grote projecten als de Westelijke Ontsluiting en de Kersenbaan, waarvan nut en noodzaak op dit moment niet overtuigend zijn aangetoond. De SP-fractie deed concrete voorstellen om met zulke projecten te stoppen en met dat geld juist de mensen te helpen die ten onrechte door al die bezuinigingen worden getroffen.

De tegenwerpingen van het college bleken niet overtuigend. Rekensommen die zouden uitwijzen dat stopzetting van de Kersenbaan niets zou opleveren konden worden weerlegd. De bewering van de wethouder dat beëindiging van de Westelijke Ontsluiting geen financieel voordeel zou brengen, omdat de bijdrage aan het regionale VERDER-projectenplan (samenwerking gemeenten, provincie en Rijk ten behoeve van grote verkeersprojecten) dan toch hetzelfde zou blijven kon niet worden hard gemaakt. Amersfoort moet nog ca. €17 miljoen betalen aan VERDER. De Westelijke Ontsluiting is één van de grootste VERDER-projecten in onze stad. Volgens het college moet Amersfoort, als de Westelijke Ontsluiting niet door gaat, toch de volle € 17 miljoen blijven betalen. Dat geld zou VERDER dan moeten besteden aan andere verkeersprojecten in de regio. Alsof daar nu niet op bezuinigd kan worden! De gemeenteraad heeft bovendien nooit met zo’n voorwaarde ingestemd. Het is toch te gek dat als gemeenten in deze crisistijd besluiten dat bepaalde grote projecten niet moeten worden uitgevoerd, dat ze dan toch gehouden worden aan miljoenenbetalingen die heel lang geleden ooit eens zijn afgesproken, omdat dat geld persé nu aan grote verkeersprojecten in de regio moet worden besteed? Er blijkt overigens geen enkele rechtsgeldige bestuursovereenkomst te zijn die dat aantoont. Hoewel de coalitiepartijen allemaal met het college moesten meestemmen bleek dat ook de Christen Unie twijfels had bij deze voorstelling van zaken. De SP zal hier na de vakantie nog, samen met de Christen Unie, in een speciale Rondezitting in de gemeenteraad op terugkomen.

Onthutsend is dat de op 31 mei 2011 ingestelde Sociale Reserve nog niet is ingezet. Wethouder Van ’t Erve stelde doodleuk dat zijn beleid van maatwerk en vangnet goed genoeg is en dat die reserve pas wordt ingezet als er tekorten ontstaan. Met een gelikt verhaal probeerde hij de gemeenteraad op de mouw te spelden dat iedereen toereikend geholpen wordt. Wie eens een kijkje neemt bij de Voedselbank weet dat dit verhaal niet klopt. De SP-fractie heeft dit de wethouder dan ook in vierkant nederlands duidelijk gemaakt. Zo moeten mensen met een UWV-uitkering, die gekort worden vanwege schulden, vaak bij de Voedselbank aankloppen. Pas na lang aandringen door vrijwillige hulpverleners kan er soms iets bij Sociale Zaken geregeld worden. Deze mensen krijgen bij lange na niet allemaal een WOZ-vrijstelling. Integendeel, soms legt de gemeente zelfs beslag om WOZ bij deze groep mensen te incasseren. Deze wethouder klopte zichzelf op de borst vanwege zijn goede communicatie met de doelgroepen. In de praktijk worden zijn pamfletten maar zeer beperkt door deze doelgroepen gelezen. Wie bekend is met de problemen van veel mensen die tussen de wal en het schip vallen weet dat. Dan wordt er toch door de gemeente tegen aanvragers gezegd: “Je bent te laat! Je kunt geen aanspraak meer maken op deze collectieve voorziening. Dan had je onze communicatiefolder maar moeten lezen.” Over dit alles natuurlijk geen woord in de presentaties van wethouder Van ’t Erve. Zijn medewerkers sturen zelf mensen naar de Voedselbank als de beleidsinstructies hulpverlening niet toestaan. Binnenkort houden de SOPA-regelingen (sociale participatie voor mensen met bijstand) op te bestaan. Na 1 juli 2012 en zeker in 2013 zal deze collegepolitiek grote groepen Amersfoorters van de samenleving isoleren. De SP-fractie eiste dan ook dat de Sociale Reserve direct – en zeker voor deze groep mensen - zou worden ingezet.

De SP-fractie heeft deze week in de gemeenteraad aangetoond dat het anders kan. Dat er geen natuurwet is die voorschrijft dat grote infrastructurele projecten persé moeten, ook al zijn nut en noodzaak niet voldoende aangetoond. En dat bovendien kwetsbare mensen daar dan voor op moeten draaien. De fractie heeft duidelijk gemaakt dat die projecten gewoon gestopt kunnen worden en dat het een politieke keus is of Amersfoort grote groepen mensen aan hun lot overlaat of niet. De stemmingen in de gemeenteraad hebben we verloren. Zo gaat dat met coalities. Maar de morele basis ligt er. De morele basis voor een succesvolle strijd om een ander Amersfoort, dat eerst kiest voor mensen die zonder extra ondersteuning geen kans meer hebben en waar geldverslindende projecten pas aan de beurt komen als nut en noodzaak overtuigend zijn aangetoond.

Ad Meijer,
Fractievoorzitter SP