Amersfoort

In de anderhalf jaar dat zorgwethouder Imming (PvdA) aan het roer zit worden we voortdurend geconfronteerd met het onder het tapijt vegen van gerechtvaardigde klachten. De SP-fractie toonde regelmatig aan dat bijvoorbeeld cliënten in de Huishoudelijke Hulp grof en onterecht worden gekort en dat afgesproken regels door het college zelf niet in acht worden genomen. De reactie van wethouder Imming was altijd: “We kunnen er niets aan doen. Het is een overgangsperiode. De SP overdrijft.” En wat blijkt nu? Uit een onder de verantwoordelijkheid van het college zelf uitgevoerd onderzoek kan worden afgeleid dat de zorgaanpak van deze wethouder volkomen faalt!

In de “Monitor Sociaal Domein 2015” valt te lezen dat ca. 35% van alle aanvragen bij het sociaal wijkteam worden terugverwezen naar de z.g. zelfredzaamheid. Met andere woorden: red uzelf met behulp van de buurman, neef, kaartclub of kleindochter. Hoe het die mensen verder vergaat? Niemand die het weet. De gemeente houdt het in elk geval niet bij.

In diezelfde “Monitor” valt te lezen dat meer dan 40% van de cliënten ontevreden is over de korting op het aantal uren Huishoudelijke Hulp.  Voor de SP geen verrassing. Immers, deze partij ging in Amersfoort langs de deuren en wist hoe wanhopig mensen werden van het eenzijdig terugdraaien van het aantal uren zorg. Bovendien wisten cliënten zelf de weg naar de SP te vinden.

Meerdere keren heeft de fractie dit wanbeleid in de gemeenteraad aan de orde gesteld. Cliënten, thuiszorgmedewerkers en ondersteuners lieten de raadsleden onomwonden weten hoe zij de aanpak van wethouder Imming ervaren. Puur om politieke redenen koos de coalitie er telkens voor deze krachtige signalen te negeren. “Nee, geen extra geld voor de Huishoudelijke Hulp, we zitten in een overgangsperiode. De SP overdrijft…”

Ronduit schokkend is te lezen dat de helft van de cliënten die nu in Amersfoort nog Huishoudelijke Hulp ontvangt aangeeft zich soms wel en soms niet te kunnen redden en dat bovendien 4 op de 10 respondenten niet weet waar ze terecht kunnen als ze extra hulp willen aanvragen. Hoe duidelijk kan een conclusie zijn?

Zo wordt meteen duidelijk waarom wethouder Imming met alle geweld probeert een in november 2014 door de gemeenteraad aangenomen SP-amendement te negeren waarin het college wordt opgedragen een onafhankelijke klachtenprocedure in te stellen.

Mevrouw Imming wil helemaal geen onafhankelijke klachtenprocedure. Want dan wordt zwart op wit duidelijk wat voor beleid zij echt voert en hoeveel mensen daar woedend over zijn. Nu worden klachten versnippert over het stadhuis, de wijkteams en de zorgaanbieders met allemaal verschillende behandeltrajecten.

Zo kan het college de vermoorde onschuld spelen en wijzen op het handjevol klachten dat uiteindelijk doordringt. Een schandelijke werkwijze die bovendien de democratische regels met voeten treedt.

Deze onoprechte aanpak, waarin grove onrechtvaardigheden worden toegedekt en de politieke overlevingsdrift van een PvdA-wethouder voorop staat, moet onmiddellijk stoppen.

Deze stad hunkert naar een sociale aanpak die mensen de zorg geeft die zij nodig hebben, daar genoeg geld voor beschikbaar stelt en de mensen niet voor de gek houdt.