Amersfoort

Afgelopen zaterdag 22 september was Jan de Wit (Tweede Kamerlid SP) op de Varkensmarkt waar hem een teddybeer en een boek door Dennis Grippeling werd aangeboden. Jan de Wit, indiener van het amendement 'gelijkwaardig ouderschap', heeft aandacht gevraagd voor dit onderwerp. Ook overhandigde Dennis Jan een brief:

Geachte Jan de Wit,
Eindelijk vindt in Nederland een kleine verschuiving plaats op het gebied van gelijkwaardig ouderschap. Heel langzaam begint het ook in politiek Den Haag door te dringen dat bij scheidingen stelselmatig de rechten van kinderen worden geschonden.
De SP, die nooit bang is om te knokken voor het belang van mensen, heeft in tegenstelling tot andere partijen de moed gehad om het punt van ‘gelijkwaardig ouderschap’ in het verkiezingsprogramma 2006 op te nemen. De SP is niet een partij van alleen mooie woorden, maar blinkt ook uit in daden. Zeer verheugd waren de diverse vaderorganisaties dan ook toen u het gelijkwaardig ouderschap in de tweede kamer ter sprake bracht door middel van een amendement, die door de kamer is aangenomen. Een mooie stap in de goede richting maar er is even goed nog een lange weg te gaan.
De onrechtvaardigheid waarmee kinderen en de uitwonende ouder (meestal de vader) nu nog, anno 2007, te maken krijgen is grensoverschrijdend, en vooral onaanvaardbaar. Er MOET wat gedaan worden tegen de misstanden die nu aan de lopende band plaatsvinden! En wie anders dan de SP zou daar een zeer belangrijke voortrekkersrol in moeten spelen.

Wij willen u vragen om een duidelijk statement te blijven maken voor scheidingskinderen en de ouder die elkaar moeten missen. En hen te laten weten dat er nu eindelijk spijkers met koppen worden geslagen op het gebied van gelijkwaardig ouderschap. Het feit dat gemiddeld 12.600 kinderen per jaar in Nederland een ouder verliezen na een scheiding, is reden genoeg om in te grijpen. De grote negatieve gevolgen voor scheidingskinderen die opgroeien in een éénoudergezin maakt het tot een noodzaak. Kinderen uit een éénoudergezin (vaak alleen met moeder) hebben veel meer kans op psychische-, gedrags- en leerproblemen, maar ook om in het criminele circuit te belanden of verslaafd te raken aan drugs en drank.

Wij hopen dat u na ‘A’ ook ‘B’ gaat zeggen en zich mede hard blijft maken om het theoretische begrip ‘gelijkwaardig ouderschap’ te vormen tot praktijk gerichte veranderingen. Alleen dan zal die onrechtvaardigheid, waar heel veel (jonge) mensen nu nog mee te maken krijgen, stoppen.

Wij wensen u heel veel succes en wanneer u daar prijs op stelt lichten wij graag één en ander mondeling toe en/of werken we voorstellen uit.

Met vriendelijke groeten

Dennis Grippeling, afdeling SP Amersfoort
Susanne Broekhuijs, afdeling SP Deventer

Feiten (onderzoek Ed Spruijt, Amersfoort, 17 september 2007):

- Er maken 70.000 thuiswonende kinderen per jaar een scheiding mee;

- 18% (dus 12.600) van de kinderen hebben na scheiding totaal geen contact meer met hun uitwonende ouder

- Geen contact met uitwonende ouder (vader) behoord tot één van de drie belangrijkste negatieve factoren voor scheidingskinderen;

Daar waar gescheiden wordt zijn vaak heftige emoties en daar waar heftige emoties zijn is zelden wijsheid te vinden. Wijsheid is nodig om er als ouder voor te zorgen dat het kind niet de dupe wordt van de scheiding. Wanneer de wijsheid bij ouders ontbreekt, en dat is meestal het geval bij scheidingen, lopen kinderen automatisch schade op omdat zij zonder enige schroom worden ingezet in de, soms heftige strijd van ouders als chantagemiddel en/of postbode. Niet omdat ouders hun kinderen bewust willen beschadigen maar omdat ouders gevangen zitten in hun emoties en van gezond verstand even geen sprake is.
Kinderen dienen daartegen beschermd te worden. Kinderen zijn immers niet de oorzaak van de scheiding tussen hun ouders en moeten, wanneer ouders geen zicht meer lijken te hebben op hun belangen, beschermd te worden.
Maar kinderen hebben natuurlijk recht op contact met beide ouders in een veilige omgeving. Dit recht staat omschreven in het verdrag inzake de rechten van het kind. De overheid is dan ook verantwoordelijk om dit recht van kinderen te beschermen.

Het gelijkwaardig ouderschap
Vaders en moeders zijn niet gelijk maar wel gelijkwaardig. Het gelijkwaardig ouderschap en dus het gelijkwaardig beoordelen van beide ouders is volgens ons dé oplossing. Discriminatie van één van de ouders veroorzaakt conflicten.

Overzicht scheidingen 2007

Nu Gewenst
Scheiding
- vrouwen krijgen in 75% van de scheidingen de kinderen toegewezen, vaders maar 9%- vrouwen bepalen vaak eenzijdig de verdeling van de bezoekregeling- vrouwen kunnen deze regeling frustreren zonder consequenties
- standaard gedeeld ouderschap (50-50), tenzij anders met goedkeuring van beide ouders wordt afgesproken- sancties (opgenomen in het strafrecht) bij frustratie of het niet naleven van de bezoekregeling
Wonen
- er wordt gesproken van een ‘hoofd’verblijfplaats. De andere verblijfplaats wordt daarmee dus gedegradeerd tot een logeeradres- bij scheiding krijgt maar één ouder een urgentieverklaring voor het zoeken naar geschikte woonruimte
- de huisvesting heeft invloed op de bezoekregeling. Als de woning niet geschikt is kunnen bezoekregelingen worden bemoeilijkt of afgewezen
- als je met je kind over de landsgrens gaat heet het kinderontvoering, maar als een ouder met het kind is verhuisd naar een andere stad (ook al is dat aan de andere kant van Nederland) heet dat gewoon een verhuizing. Dit gebeurt vaak door moeders.
- spreek over een ‘bi-locatie’, 2 adressen waar een kind terecht kan, dat geeft de gelijkwaardigheid weer tussen ouders
- beide ouders moeten de gelegenheid krijgen om een woning te vinden waarbij er ruimte is om de kinderen veilig op te voeden, zodat dit geen negatieve invloed kan hebben op de bezoekregeling
- natuurlijk is elke volwassene vrij om te verhuizen, maar verhuizingen met een kind, buiten de gemeente, moet alleen mogelijk zijn met instemming van beide ouders. (Door het weg verhuizen van één ouder met kind(eren) - vaak moeder - kan nu het kind en de andere ouder geconfronteerd worden met een versobering of beëindiging van de bezoekregeling).
Financiën
- de ouder die woonachtig is op de ‘hoofdverblijfplaats’ van het kind krijgt de kinderbijslag. De andere ouder krijgt niets of moet voor de financiele ondersteuning voor de verzorging om geld bedelen bij de ‘hoofdouder’.
- kinderbijslag moet rechtstreeks vanuit de overheid uitgekeerd worden op basis van de bezoekregeling (eerlijke verdeling van de financiele ondersteuning voor de verzorging van kinderen)
Onderwijs / kinderopvang
- het niet registreren van de NAW gegevens van één van de biologische ouders bij basisscholen, buitenschoolse opvang, etc.
- de ‘hoofdouders’ verzwijgen regelmatig informatie voor de andere biologische ouder over de ontwikkeling van het kind op school of elders
- het onderwijs bestaat maar voor 10% uit mannen en in de kinderopvang is dat niet meer dan 2%
- beide (biologische) ouders moeten op de hoogte gehouden worden over de ontwikkeling van hun kind (ook schoolreisjes, kinderarts, etc.)
- beslissingen rondom kinderen moeten worden voorzien van handtekening van beide (biologische) ouders
- wanneer gegevens ontbreken omdat bv een ouder is overleden, uit de ouderlijke macht is ontzegt, geen contact wil, etc. moet daarover een officieel document worden toegevoegd in het kinddossier
- er moet een campagne komen voor meer mannen in het onderwijs en de kinderopvang
Hulpverlening
- geen goede opvang voor vaders na scheiding
- nu heel erg gericht op de schijnbare slachtofferpositie van met name de vrouw
- bijna alle hulpverleners zijn vrouw
- erkenning en herkenning van de hulpvraag van mannen en de mogelijkheid voor hen om hulp te ontvangen
- campagne om meer mannen te laten werken in de hulpverlening