Amersfoort

Dat is de conclusie die getrokken kan worden na het huisvestingsdebat, dat de SP gisteren in de bomvolle aula van het Corderiuscollege organiseerde onder het motto: Betaalbaar wonen in Amersfoort moet!

Het waren met name bewoners van de met sloop bedreigde woningen in de Kelvinstraat, de Ganskuijl en de Hoven die de aanwezige Alliantie directeuren Koos Koolstra en Bert Bosman confronteerden met de gevolgen van het beleid van deze woningcorporatie. Naast de onzekerheid die bewoners voelen als bekend wordt dat hun woning wordt gesloopt, gaan zij ook nog gebukt onder het achterstallig onderhoud dat ontstaat als er niet meer in geïnvesteerd wordt. Voorbeelden van torenhoge energierekeningen (boven de Euro: 200,-!), als gevolg van gebrekkige isolatie, leidden tot de nodige verontwaardiging.

SP tweede kamerlid Remi Poppe gaf aan dat de situatie in Amersfoort niet op zichzelf staat. In veel steden proberen gemeentebesturen wijken een ander karakter te geven door, samen met woningcorporaties, plannen te maken om delen van wijken waar veel mensen met lage inkomens wonen te “vernieuwen” door een aantal van de goedkope woningen te slopen en te vervangen door (duurdere) nieuwbouw. Omdat de uitvoering van deze plannen vaak vele jaren op zich laat wachten, ontstaat er vervolgens een sinister proces. Er wordt niet meer geïnvesteerd, want de woningen worden toch gesloopt. De kwaliteit van de woningen gaat achteruit. Wie het zich kan veroorloven verhuist. Verdere verpaupering is het gevolg en tot slot zijn de achterblijvers blij als ze weg kunnen want de woonomgeving is dan langzamerhand onleefbaar geworden. Lange wachtlijsten voor goedkope woningen (met vaak starters daarop) ontstaan, want de goedkope woningvoorraad wordt, als gevolg van het slopen, steeds kleiner. Bovendien moeten de mensen die een sloopwoning verlaten met voorrang aan een nieuw huis worden geholpen, zodat de wachttijden tot vele jaren (in Amersfoort 4 tot 7 jaar) kunnen oplopen.

Opmerkelijk is dat de Alliantie directeuren Koolstra en Bosman deze analyse eigenlijk onderschreven, alleen verdedigden zij de uitkomst. Net als een auto of een koelkast heeft een huis, in hun optiek, een houdbaarheidsdatum. Na een jaar of vijftig zijn vele woningen aan vervanging toe. Een goede gelegenheid, zo vinden zij, om een wijk diverser en mooier te maken. Wethouder Jelle Hekman (PvdA) gaf aan trots te zijn op het Amersfoort Vernieuwt project. Hij vindt dat het leefbare en gevarieerde buurten oplevert met tevreden bewoners.

Aanwezige SP-ers, waaronder lijsttrekker Geert Groeneveld, herkenden zich niet in de opmerkingen van de Alliantie directeuren en de PvdA wethouder. Zij betogen dat het vaak om karakteristieke woningen gaat, die destijds vanuit een breed gedragen visie op sociale woningbouw zijn neergezet. Het goed onderhouden en zonodig renoveren van dit soort woningen leidt tot huren die nog door de oorspronkelijke bewoners kunnen worden opgebracht. Zij blijven zich dan in hun vertrouwde wijk thuis voelen, wat positieve gevolgen op de leefbaarheid zal hebben. Bovendien blijft het aantal sociale woningen dan op peil, waardoor de wachtlijsten minder lang worden. Vanuit het natuurlijk verloop kunnen bijvoorbeeld starters op de woningmarkt dan sneller worden bediend.

Inhaalslagen in Vathorst zijn er wat de PvdA en de Alliantie betreft niet echt te verwachten. PvdA lijsttrekker Rob van Muilekom hoopt op 30% sociale woningen in de nog te bebouwen gebieden, zo liet hij weten. De SP zet in op tenminste het dubbele aantal, zolang de problemen met de wachtlijsten van woningzoekenden nog niet zijn opgelost.