Amersfoort

Woensdagavond 24 september organiseerden de SP-afdelingen Amersfoort, Baarn, De Bilt, IJsselstein en Soest, een Afghanistan informatieavond. Een noodzakelijke avond, want het thema Afghanistan staat bij de gemiddelde Nederlander laag op de agenda.

Vreemd is dat. Deze missie is zeer kostbaar, zowel op gebied van mensenlevens als financieel en het zorgt ervoor dat de Nederlandse krijgsmacht met personeelstekorten kampt want niemand wil na een opleiding van een paar maanden de woestijn van Afghanistan ingestuurd worden.
Een kostbare missie kan wel een optie zijn, maar dan moet er wel een duidelijk afgebakend doel zijn en daar ontbreekt het aan in Afghanistan. Er waren zo'n 70 mensen uit de regio Utrecht naar de Eenhoorn gekomen, waaronder een aantal Afghaanse vluchtelingen en vertegenwoordigers van andere politieke partijen en NGO's.

De avond werd ingeleid door Lina Yousefzai, uit IJsselstein. Als vluchteling uit Afghanistan is zij zeer betrokken bij de situatie in haar land. Aangrijpend was haar verhaal over het Afghanistan van voor de oorlog, de strijd tussen de Russen en de Moedjahedien (latere Taliban) die zij van dichtbij heeft meegemaakt en waarbij ze verschillende familieleden heeft verloren. Stuitend is haar verhaal dat zij zich als vluchteling in Nederland niet gewenst voelt.

Na Lina sprak Farshad Bashir, Tweede Kamerlid voor de SP en ook als vluchteling uit Afghanistan naar Nederland gekomen. Zijn verhaal ging over de situatie in Afghanistan nu.
De strijd die al 30 jaar voortduurt, waarbij de partijen van positie wisselen, van vriend tot vijand, en de reden waarom juist Afghanistan al 30 jaar het strijdtoneel is. Afghanistan ligt op een strategische positie in Azië, tussen het olierijke Midden-Oosten en Rusland en de opkomende machten China en India. Het zuidelijke buurland is Pakistan is een zeer instabiele staat met atoomwapens. De strijd in Afghanistan gaat over controle in Azië, controle over oliestromen, dus over veel geld.
Intern is de bevolking Afghanistan verdeeld over meer dan 20 stammen.
Deze situatie is al eeuwen zo en het idee van 'het westen', om die structuur even om te bouwen tot een democratie, is kansloos. De laatste macht die Afghanistan voor de oorlog regeerde was de extremistisch religieuze Taliban. De Taliban, tijdens de Russische bezetting de grote vriend van de VS, die de Taliban van wapens voorzag en militair trainde, is nu de grote vijand.

Derde spreker Harry van Bommel hield een betoog over de visie van de SP op de strijd in Afghanistan. De NAVO en de Verenigde Naties hebben zich in een moeilijke situatie gedraaid. Door enerzijds een oorlog te voeren tegen de Taliban en anderzijds een opbouwmissie te voeren onder de vlag van de VN, weet de Afghaanse bevolking niet meer of een westerse soldaat een vriend is of een vijand. Daarmee is alle westerse inbreng 'besmet' geworden. Overheidshulp, maar ook de hulp van westerse NGO's worden door de Afghanen gewantrouwd. Steeds meer klinkt de verzuchting dat er onder de Taliban geen vrijheid was, maar dat men in ieder geval rust had. Men had een huis en te eten en dat is veel waard. De inbreng van het westen, in de vorm van militaire acties, zorgt voor veel slachtoffers en onrust. De humanitaire hulp is minimaal en 'besmet'. Een Afghaanse dokter die samenwerkt met het Nederlandse leger wordt door veel Afghanen gezien als iemand die collaboreert met de bezettingsmacht. NGO's zeggen dat ze onder de Taliban wel hun werk konden doen en nu niet meer. De 'regering' van Afghanistan heeft geen invloed. Er is geen gestructureerd leger of politiemacht. Ambtenaren worden slecht of helemaal niet betaald en worden dus corrupt.

Is er een oplossing? Nee, niet direct. Het standpunt van de SP is dat de buitenlandse militaire inbreng moet stoppen. Afghanistan zich kan alleen positief ontwikkelen als er interne rust is. De partijen in Afghanistan moeten met elkaar om de tafel. Daar hoort ook de Taliban bij. De strijd in Afghanistan kan alleen stoppen als alle partijen tot een compromis komen. Voorbeelden hiervan zijn Zuid- Afrika en dichter bij huis, Noord-Ierland.
De enorme bedragen, die nu in militair geweld worden gestopt, kunnen beter besteed worden aan de ontwikkeling van Afghanistan, om een stabiele staat te worden. Het doel, waar de VN en de NAVO nu met geweld toe proberen te komen. Het zal een proces zijn dat vele tientallen jaren gaat duren. De mensen in Afghanistan zijn 30 jaar oorlog moe. Net als ieder ander normaal mens willen zij rust en stabiliteit. Een huis, een inkomen, te eten en goede scholing voor hun kinderen. Daardoor kan Afghanistan er weer bovenop komen.

Na de sprekers was er tijd voor vragen uit het publiek. Thema's waren vragen over de corruptie, de invloed van de media en de invloed van de wapenindustrie. Speciaal was de aandacht uit het publiek voor een NGO in Kabul die zich voor Afghaanse vrouwen inzet en de vraag van Bob Ooms over de nazorg in Nederland voor de militairen die namens Nederland in Uruzgan hebben gediend. Als oud-militair, Bob is uitgezonden geweest naar Libanon en ondervind daar nog steeds klachten van, vecht hij voor de rechten van veteranen.

In het napraten met de twee SP Kamerleden zijn contacten gelegd tussen Afghaanse vluchtelingen die graag hun verhaal aan de SP Tweede Kamerfractie willen doen, in de hoop dat de SP daar iets mee kan.

De SP gaat door met het proberen het 'probleem' Afghanistan op de politieke agenda te houden en samen met vluchtelingen en partnerorganisaties tot een goede oplossing te komen.

<a href="</p> <div id=" film_ijsselstein"="">Zie ook: De Afghanistankrant