Amersfoort

Het college gaat maar door met het produceren van vage nietszeggende documenten over de toekomst van de thuiszorg en jeugdzorg en de gevolgen van de participatiewet. Kreten als wijkgericht, integraal en vooral "eigen kracht" moeten verhullen dat er gewerkt wordt aan een Amersfoortse sociale zorgstructuur waarin overheidstaken op het gebied van zorg gewoon verdwijnen.

Dit college voert een slinkse politiek. Door zo lang mogelijk te verzwijgen welke taken en verantwoordelijkheden de gemeente nu wel of niet gaat regelen hoopt dit stadsbestuur te voorkomen dat mensen wakker worden en de straat op gaan.

Met hun onduidelijk verhaal over STIP's (die tot dusver uiterst moeizaam tot stand komen), activiteitencentra (wanneer en hoe precies?) en nu weer "lerende wijkteams" moeten Amersfoorters vooral denken dat hun recht op zorg goed geregeld wordt, terwijl taken en verantwoordelijkheden eenvoudig onbesproken blijven.

Voor de SP is de maat vol. Naar aanleiding van opnieuw een vaag verhaal over "lerende wijkteams" wil de fractie nu boter bij de vis. Wie krijgt er welke voorzieningen en wie niet? Wanneer krijg je binnenkort nog thuiszorg en wie beslist daarover? Waar kun je straks nog terecht voor problemen die in de jeugdzorg thuishoren en welke vakmensen staan daar voor je klaar? Hoe worden de vrijwilligers (lees onbetaalde professionals want lekker goedkoop), waar dit college steeds mee schermt, nu eigenlijk precies ingezet?

Op deze vragen wil de SP van dit college, dat uitblinkt in loze reclameteksten, nu ondubbelzinnige antwoorden.

Amersfoorters, laat u niets wijsmaken! Met een handjevol abstracte nota's denkt deze coalitie van PvdA, VVD, GroenLinks en D66, zonder ook maar enige fundamentele discussie over zorgtaken en verantwoordelijkheden, binnen een paar maanden tijd een groot deel van de gemeentelijke sociale zorg te kunnen afbreken.

Het overgrote deel van de gemeenteraad snurkt lekker door op deze zomerse dagen. De SP niet, want met geouwehoer kun je niet zorgen!

Schriftelijke vragen SP: Met geouwehoer kun je niet zorgen (pdf)