Amersfoort

Op 22 april is de nieuwe coalitie in Amersfoort van start gegaan. "Samen" is het toverwoord. In het coalitieakkoord worden de meeste moeilijke onderwerpen niet voorzien van een oplossing. Die wil de coalitie van D66, VVD, CU en PvdA namelijk "samen" met stad en oppositie bedenken. Maar wat dat "samen" eigenlijk inhoudt moet in de eerste plaats blijken uit de daden van deze coalitiefracties. En in dat opzicht doet de start van deze nieuwe coalitie nu juist het ergste vermoeden.

Om te beginnen had D66 niet de moed om de SP serieus bij de onderhandelingen te betrekken. In de paar voorgesprekken had de SP geen enkele blokkade opgeworpen. De SP wilde proberen om samen met de andere beoogde coalitiepartijen zoveel mogelijk van haar programma te realiseren. Het ging de SP om een sociaal Amersfoort. Per slot van rekening was de SP procentueel de grootste (5,7%) winnaar bij de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart.

Dat had voor D66 toch voldoende moeten zijn om in ieder geval een serieuze poging te wagen om met de SP tot een akkoord te komen. Maar D66 koos de makkelijkste weg. Geen lastige gesprekken over koerswijzigingen, maar afspraken met partijen die het eerder al met elkaar eens waren, aangevuld met de volgzame ChristenUnie. Een slecht begin, want zo negeer je de uitspraak van de kiezer. Bij "samen" met de stad stel je je echt iets anders voor.

Vervolgens is er door de coalitiepartijen een akkoord gesloten waarin vooral heel veel niet is geregeld. Allereerst is er nauwelijks extra geld vrijgemaakt voor de WMO- en de jeugdzorg. Het kabinet Rutte/Samson zorgt er voor dat Amersfoort straks vele miljoenen minder voor deze vormen van zorg binnen krijgt, maar de nieuwe coalitie denkt het te kunnen redden met enkele tonnen in een potje dat allerlei sociale problemen op moet lossen en dus ook dit. Dat deze keuze gaat leiden tot grootscheepse ontslagen in de zorgsector en verdere  inhoudelijke afbraak mag duidelijk zijn. In Utrecht, waar de SP wel meedoet in de coalitie, zijn daarom tientallen miljoenen opzij gezet om de zorg overeind te houden. 

Over sociale woningbouw is helemaal niets afgesproken terwijl de wachtlijsten uitpuilen en het aantal betaalbare huurwoningen afneemt. Waar blijft de PvdA die overal bij gezeten heeft?

Datzelfde kan worden gezegd van de financiële afspraken die de nieuwe coalitie gemaakt heeft. Sporthallen en culturele maatregelen worden voor een deel gefinancierd uit overschotten op de bijstand. Stel je voor. In 2014, met al die werklozen en mensen zonder uitzicht, houdt Amersfoort vele miljoenen over aan niet uitgekeerd bijstandsgeld! De SP voert in de raad al een half jaar strijd om duidelijk te krijgen hoe dat kan en nu wordt dat geld gewoon uitgegeven aan het wensenlijstje van de coalitiepartijen...

De nieuwe coalitie heeft tot slot het voortbestaan van de Weggeefwinkel en de Natuurtuin niet veilig gesteld. Wat een blunder! Wat een sympathie en goodwill had het deze coalitie, die de mond zo vol heeft over buurtinitiatieven en participatie, niet opgeleverd als dat kleine financiële probleempje was opgelost?

De SP is nu de grootste oppositiepartij in de raad. Dat geeft extra verantwoordelijkheid. De armen, de sociale huurders en de zorgvragers hebben recht op onze strijd. Wij blijven die voeren, in samenwerking met anderen waar het kan en op de barricaden waar het moet.

Er is nog veel te doen!