Amersfoort

Zorg voor elkaar

Hoe kunnen mensen langer thuis blijven wonen als de zorg thuis niet op orde is? Waarom is de zorg in Amersfoort nog steeds een markt? Hoe kan het dat mensen met psychische problemen aan hun lot over worden gelaten?

In een rechtvaardige stad zorgen we voor elkaar. Dit zijn de voorstellen van de SP.

• We starten een gemeentelijk thuiszorgbedrijf, zonder marktwerking en zonder eigen bijdragen. We stoppen met de bureaucratische rompslomp, de openbare aanbesteding en aparte onderhandelingen. De gemeente neemt het heft in handen zodat geld voor zorg naar zorg gaat. Zorgmedewerkers verdienen een fatsoenlijke baan met een goed loon en zekerheid. Tarieven worden bepaald op basis van kwaliteit en een goed loon.
• We herstellen het recht op zorg. Zo is in de huishoudelijke zorg het gemiddeld aantal uren per cliënt teruggebracht naar 2,5. Ook als er meer ondersteuning nodig is, stelt de gemeente op dit moment niet meer geld beschikbaar. Niet het budget maar de zorg die nodig is moet leidend worden. Niet ambtenaren maar zorgverleners weten welke zorg nodig is: zij stellen de indicaties. Mantelzorg is vrijwillig en moet dit ook blijven.
• Sociale wijkteams kampen met enorme werkdruk. We investeren fors in het verlichten hiervan. We stellen de wijkteams in staat om hun bereikbaarheid te vergroten, onder andere door het instellen van een inloopspreekuur.
• Geld voor zorg moet naar zorg. We voeren daarom de wethoudersnorm in. Bij instellingen die in Amersfoort zorg verlenen, krijgen managers en directeuren niet meer betaald dan de wethouder.
• De verzorgingshuizen zijn gesloten en mensen moeten langer thuis blijven wonen, ook als dit niet meer gaat. De SP wil dat Amersfoort voorop gaat lopen in het openen van Zorgbuurthuizen. Zo kunnen mensen oud worden in hun eigen buurt in kleinschalige zorgvoorzieningen.
• De jeugdzorg is geen markt. Jeugdzorg wordt ingekocht op basis van samenwerking, niet op basis van concurrentie. Kwetsbare jongeren hebben – ook na hun 18e jaar - het recht om de zorg en ondersteuning te krijgen die ze nodig hebben.
• De afbouw van bedden in GGZ-instellingen heeft grote gevolgen gehad in de stad. Mensen krijgen niet meer de zorg die ze nodig hebben, waardoor het vaak voorkomt dat zij het niet redden in de buurten en daar soms ook overlast veroorzaken. Het stadsbestuur moet alles op alles zetten om te zorgen dat er weer meer bedden beschikbaar komen in de GGZ-instellingen. De ondersteuning in de buurt wordt fors verbeterd.
• Niemand slaapt in Amersfoort gedwongen op straat. De daklozenopvang heeft te allen tijden genoeg bedden. Mensen die zorg nodig hebben, horen niet in een daklozenopvang.
• Er zijn veel problemen met het leveren van hulpmiddelen. Mensen die lang moeten wachten op de reparatie van hun scootmobiel of aangevraagde trapliften. Als er problemen zijn met de leverancier van deze hulpmiddelen wordt direct ingegrepen. De eigen bijdrage voor hulpmiddelen schaffen we af. De kwaliteit van de regiotaxi moet omhoog.
• Amersfoort neemt de uitvoering van het VN-verdrag van mensen met een beperking serieus. Ook worden voorzieningen voor gehandicapten waar nodig uitgebreid. Nieuwe indicaties voor mensen met beperkingen geschiedt niet standaard maar alleen als daartoe noodzaak is. Gehandicapten die een eigen parkeerplaats nodig hebben, behoeven daar niet elke 5 jaar weer opnieuw 300 Euro voor te betalen, maar krijgen die kosteloos.
• We streven ernaar om in elke wijk een buurthuis te openen. Het huidige stadsbestuur wil enkel vijf buurtcentra (De Neng, Het Klokhuis, Het Middelpunt, De Groene Stee en De Nieuwe Sleutel) ondersteunen. Dit zijn waardevolle wijkcentra, maar élke wijk verdient een dergelijke ontmoetingsplek.